John 14

Rozdział 14

1Niech się nie trwoży a wasze serce. Wierzycie b w Boga, wierzcie i we mnie. 2W domu c mego Ojca jest wiele mieszkań. Gdyby tak nie było, powiedziałbym wam. Idę, aby wam przygotować miejsce. 3A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu d i wezmę was do siebie, żebyście, gdzie ja jestem, i wy byli. 4A dokąd ja idę, wiecie i drogę znacie. 5Powiedział do niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz, jakże więc możemy znać drogę? 6Jezus mu odpowiedział: Ja jestem drogą e, prawdą f i życiem g. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze mnie. 7Gdybyście mnie znali, znalibyście też mego Ojca. I już teraz go znacie, i widzieliście go. 8Powiedział do niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. 9Jezus mu odpowiedział: Tak długo jestem z wami, a nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widzi, widzi h i mego Ojca. Jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? 10Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu i, a Ojciec we mnie? Słów, które ja do was mówię, nie mówię od samego siebie, lecz Ojciec, który mieszka we mnie, on dokonuje dzieł. 11Wierzcie mi, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie. Przynajmniej z powodu samych dzieł j wierzcie mi. 12Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy we mnie, dzieł, których ja dokonuję, i on będzie dokonywał, i większych od tych dokona, bo ja odchodzę do mego Ojca. 13A o cokolwiek będziecie prosić w moje imię k, to uczynię, aby Ojciec był uwielbiony l w Synu. 14Jeśli o coś będziecie prosić w moje imię, ja to uczynię. 15Jeśli mnie miłujecie m, zachowujcie moje przykazania. 16A ja będę prosił Ojca i da wam innego Pocieszyciela n, aby z wami był o na wieki; 17Ducha prawdy p, którego świat nie może q przyjąć, bo go nie widzi ani go nie zna. Wy jednak go znacie, gdyż z wami przebywa i w was r będzie. 18Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was. 19Jeszcze krótki czas, a świat nie będzie mnie już więcej oglądał, lecz wy będziecie mnie oglądać. Ponieważ ja żyję s, wy też będziecie żyć. 20W tym dniu poznacie, że ja jestem w moim Ojcu t, a wy we mnie i ja w was. 21Kto ma moje przykazania u i zachowuje je, ten mnie miłuje. A kto mnie miłuje, będzie go też miłował mój Ojciec i ja go będę miłował, i objawię mu samego siebie. 22Powiedział mu Judasz, ale nie Iskariota: Panie, cóż to jest, że masz się objawić nam, a nie światu? 23Jezus mu odpowiedział: Jeśli ktoś mnie miłuje v, będzie zachowywał moje słowo. I mój Ojciec go umiłuje, i przyjdziemy do niego, i u niego zamieszkamy. 24Kto mnie nie miłuje, nie zachowuje moich słów. A słowo, które słyszycie, nie jest moje, ale tego, który mnie posłał, Ojca. 25To wam powiedziałem, przebywając z wami. 26Lecz Pocieszyciel, Duch Święty w, którego Ojciec pośle w moim imieniu, on nauczy was wszystkiego i przypomni x wam wszystko, co wam powiedziałem. 27Pokój y zostawiam wam, mój pokój daję wam; daję wam nie tak, jak daje świat. Niech się nie trwoży wasze serce ani się nie lęka. 28Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i znowu przyjdę do was. Gdybyście mnie miłowali, radowalibyście się, ponieważ powiedziałem: Idę do Ojca. Mój Ojciec bowiem jest większy niż ja. 29I teraz wam powiedziałem, zanim to się stanie, żebyście uwierzyli, gdy to się stanie. 30Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata, a on we mnie nic nie ma. 31Ale żeby świat poznał, że miłuję Ojca i jak Ojciec mi nakazał z, tak czynię. Wstańcie, chodźmy stąd.
Copyright information for PolUGdanska